Jedną z najważniejszych funkcji edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej jest oferowanie dzieciom dostępu do kultury. Teatr jest tutaj kapitalnym narzędziem, ponieważ składa się na niego wiele form i wiele interpretacji, które razem tworzą niepowtarzalne dzieło, swoistą syntezę sztuki. Dzieci powinny w nim uczestniczyć jako widzowie, ale mogą też realizować różne zabawy teatralne - tłumaczy twórca strony scenariuszejaselek.pl

W wieku przedszkolnym dzieci w naturalny sposób zaczynają przybierać różne role, czyli patrząc na to z trochę innego kąta, stają się aktorami. Odgrywają dom, doktora czy sklep. Wcielają się w policjantów i strażaków. W czasie zabawy zmieniają głosy i odgrywają przeróżne role. Jest to dla nich zabawa, możliwość weso0łeko ćwiczenia głosu czy wyrażania się przez ekspresję ruchową. Bardzo ważne jest też to, że taka zabawa aktywizuje spontaniczność dziecka, co jak udało się ustalić w ostatnich latach, ma duży wpływ na jego rozwój. Teatr dla dziecka nie staje się kolejną zabawą, ale jest częścią jego instynktu, który pomaga w budowaniu kontaktów z otoczeniem.

Wprowadzanie dziecka do sztuki przez teatr ma wiele walorów. W pierwszej kolejności można powiedzieć, że spełniamy potrzebę dziecka wcielania się w różne profesje, co jest w tym wieku jego ambicją. Rozwijamy wyobraźnię malucha, a przy okazji poprawia się jego dykcja. Bardziej zwróci na nią uwagę. W czasie zabaw teatralnych kształtuje się pamięć oraz zdolności motoryczne dziecka. Razem z uciechą dziecko zdobywa umiejętność koncentrowania się i to wszystko przychodzi zupełnie naturalnie.
Nie można zapominać o stronie emocjonalnej dziecka. Zabawa w teatr daje ujście jego różnym stanom emocjonalnym oraz kształtuje zmysł obserwacji. Umożliwia dziecku wypracowanie mechanizmów okazywania różnych emocji, co wcale nie jest takie oczywiste. Duże znaczenie ma tutaj też kreowanie wzorców, gdyż dziecko będzie widziało, że dobrzy bohaterowie mogą liczyć na dobre reakcje, a źli bohaterowie spotykają się z ostracyzmem. Na pewno znaczenie ma też, że taka zabawa jest urozmaiceniem codziennych schematów. 

Patrząc na sprawę ze strony nauczyciela, zawsze trzeba dokładać wszelkich starań, by dziecko dobrze się bawiło i przeżywało teatr. Musi tu działać sprzężenie zwrotne pozwalające nauczycielowi określić, które elementy są odbierane pozytywnie, które trochę mniej, a które prowadzą do realizacji ambicji przedszkolaków. Nauczyciel musi pamiętać, że podanie teatru jako zabawy jest elementem kluczowym i jeśli dzieci nie będą dobrze reagowały na taką propozycję, należy z niej zrezygnować. Konieczne jest też odpowiednie różnicowanie zabaw, by dziecko się do nich nie przyzwyczajało. Z pewnością pojawią się problemy z koncentracją, którym przeciwdziałać trzeba poprzez ograniczanie dodatkowych źródeł rozproszenia, na przykład zbędnych osób obserwujących zabawę. Dziecko poczuje się też pewniej, gdy będzie miało przy sobie nauczyciela.

Teatr może okazać się trudny dla niektórych dzieci, co nie powinno nas zniechęcać. Pomysłów dzieci trzeba wysłuchiwać, czasami brać pod uwagę, ale zawsze mieć przed sobą wizję i dążyć do poprawnego wykonywania ćwiczeń. To dziecko ma w czasie zabawy wyrażać siebie, więc otwarta krytyka jest błędem, co nie oznacza, że należy dopuszczać do pełnej swobody.